BernstorffsEftermæle_2

Refugit acerba retractare animus ; re- fugit ab horae illius recordatione, qua, fugientem videns vitam, se ad supre- mum certamen accingit, victoque cir- cumstantium luctu, oreplacidus, voce firraus, mandata, mónita, exempla dispensat; qua, quum jam lingua haeret, ad Principem, ferali lecto ad- stantem, dextra porrecta ultima est tessera atque interpres animi, in quo Regiae domus et populi amor ultimus emorietur. — Ex conspectu nostro discessit, sed in nostris pectoribus vivet; vivet in memoria; in ore ho- minum, in lama rerum, in aeternitate temporum-vi'vet. Ex domo ac gente ( »34 )