S_ActaSolenniaFredericoSexto

74

Illane vis, qvæ in veítris præcorcliis viget, qvamqve divinam potius quam humanam nominandam efieputamus, cum, divinitus certe fuba orta atqve nutrita, ad divina et optima qvævis humana itudia atqve aufaexcitet, ducat, rap ia t, — illane, inqvam, vis itudiis veftris præclarisqve fadtis præcesiit? an itudiorum et fadtormn ferions qvandoqve præmii pedisfeqva tantum exftitit? — Nonne ingenuo cuiqve, jam puero, iníita eít illa in parentes, in natale lolum, in Regem, in optimos qvosqve cives pietas? Qvot et qvanta gignun- tur in ingenuo juvenili animo præclara confdia, qvåm fauita, lim­ pi da, juita atqve æqva cundta fint olim fuccesfura, qvando adoleve- rit ille, et rebus faciundis regundisve fuerit admilfus? Hisce plerum- qve fomniis — novimus enim omnes, et meminimus etiam — in­ dtriget impubis ætas; vanis qvidem, minime vero abjiciendis vel fpernendis. His enim confiliis, piis hisce deiideriis jam in juvene meliorhominum natura de fandtisfimo illo vinculo, qvo mortalium omnes mentes animosqve conjunxit numen benignisfimum, teftatur; his, tanqvam certisfima atqve præfaga voce, viros olim frugahsii- mos ominatur; ita u t illi vix unqvam inter méritos ævi fui liomines adnumerari viro contingat, qvi juvenis nunqvam de vero, de ju re , de felicitate, fua olim ope humano generi vel civibus faitem reftitu- enda, fomniaverit. Adolefcit interea juvenis ilte, et ad res ipfas agendas propius- qve contemplandas admittitur. Stup et multitudinem et diverfita- tem; expavefcit lab orum, riugarum, infidiarum, malorum atqve difhcultatum turbam. Videt tot tantisqve bonis indigere, tot tan­ tis qve rnalis vexari civitatem luimanam, ut, qvi omnibus iimul pro- curandis incalfum fundere labores nolit, certam ñbi itatamqve viam, qva pro fuis fe viribus plurimum civitati profuturum iperet, eligere cogatur. Hocce vero fadto deledtu, num ruptum ideo vel laxatum fandtnm illud vinculum habendum elt? Immo firmius, ardtiusqve contradlum! Jam enim ingenuus qvisqve, artis fiiæ certiqve mune- ris olhciis intra julios fedulitatis fuæ limites cohibitus, ad fcopum, qvem libi conitituit, eo alacriori tendit ftudio. Non aliorum ideo itudia, non reliqvas artes fpernit vel nihili pendit; his contra inge- nue deledtatur, ad has, qvantum p otelt, adfpirat. Ad Juu vero murie­ ra adqve eas, qvibus fecundan atqve periici illa poffunt, artes præ- cipuo trahitur et officio etamore. Sive igitur, fpe mentis humanæ *gravisiima obledtatus, fratres ad hane excitare conitituerit, eorum ánimos, divina religionis inititutione inftrudtos et formatos, ad fa- luberrima polt ciñeres fata fraterna ducere manu; five juribus legi- busqve civilibus, qvibus nititur falus publica, invigilare; five mor- borum cruciatu aíñidtis profunda folertiqve arte fuccurrere; five il­ lis fe dederit artibus etfeientiis, qvæ hominum vitam, mores, men­ tes tam variis modis inltruunt, deledtant, ornant, expoliunt atqve perñciunt: in hisce qvibuscunqve omnibus verfatus, patriam fem- per,